در ابتدای این نشست، امیرحسین فرزانه، ایده‌پرداز باشگاه اکسیژن به اهمیت شبکه‌سازی اشاره کرد و گفت: فعالیت‌های فناورانه را نمی‌شناسیم و معرفی آنها اهمیت دارد. مقاله‌ها و پادکست‌های ما در قالب کتاب با محوریت توسعه فردی به زودی منتشر می‌شود. کارهای نو و محصولات فناورانه در پژوهشکده همگرا هم تولید شده است و با شبکه‌سازی می‌توان آنها را شناخت و شناساند.

وی با نقد مفهوم کمال‌گرایی تأکید کرد: وقتی یک ایده داریم به دنبال تکمیل و بهتر کردن آن هستیم در حالی که وقتی ایده را دیر به بازار عرضه می‌کنیم دیگری آن را ساخته و ارائه می‌کند و هزینه ما را بالا می‌برد و سهم بازار را می‌گیرد. باید ایده‌ها و محصول‌ها را به بازار عرضه کرد و بازخورد از آن گرفت. باید ایده را با 10 درصد به بازار داد و آن را به مرور تکمیل کرد. مثلاً اینستاگرام روز اول به شکل کنونی و کمال آن عرضه نشد و اگر محصول تکمیل‌شده را به ما می‌دادند از آن استفاده نمی‌کردیم.

فرزانه اکسیژن را برند موفق در ایران دانست و آغاز آن را از مخروبه‌ای معرفی کرد که برای بسط و تبلیغ خود هزینه‌ای نکرده است و شرح این برند را یک داستان دانست و گفت: در مراحل مختلف این برند با مشکلات مالی مواجه بود و برای هر کاری لازم بود تا کارهای دیگری مانند تدریس خصوصی انجام دهم. بلندپروازی من برای اکسیژن تا حدی بود که کسی باور نمی‌کرد و من می‌خواستم شعبه‌های آن را در خارج از کشور بگذارم و برای این به اسم اکسیژن فکر کردم که این اسم در خارج از کشور هم فهم شود. 

وی در پایان خاطرنشان کرد: همیشه درآمد را هزینه ایده بعدی و کارهای جدیدتر می‌کردیم. اکنون اکسیژن وجود ندارد و باید به این فکر کرد که چرا و چگونه وجود ندارد و از اشتباهات آن درس گرفت. همه افراد در حوزه‌هایی مهارت دارند و در حوزه‌هایی توانایی ندارند و وقتی گزارش ژنتیک افراد را بررسی می‌کنیم می‌بینیم همه توانمندی خاص خود را دارند. جامعه برخی از توانمندی‌ها را برجسته می‌کند و بقیه را ناتوان می‌داند. امروز و در دنیای مدرن این توانمندی‌ها به راحتی با استفاده از تکنولوژی شناسایی می‌شود و توانمندی‌ها بروز پیدا می‌کند و فرد در حوزه مورد علاقه خود توسعه پیدا می‌کند. ما باید توانمندی خود را بیابیم و آن را پرورش دهیم.

در ادامه این نشست، امیر فخیمی با طرح پیشینه انجمن هوش مصنوعی و ورزش در دانشگاه تهران توضیح داد: این دورهمی از کارهای این انجمن است و این انجمن از سال 1397 کار خود را آغاز کرد زیرا بین ورزشکاران معتقد به فعالیت و مهندسان فاصله‌ای وجود داشت. ذهنیت این دو گروه با هم هماهنگ و نزدیک نبود و تلاش کردیم یک نحله ایجاد کنیم. ما به دنبال استفاده از هوش مصنوعی در ورزش و گسترش بهداشت به کمک هوش مصنوعی هستیم.

وی با اشاره به اهمیت داستان‌سرایی در ورزش اظهار کرد: پشت همه داده‌هایی که جمع‌آوری می‌کنیم باید داستان باشد. انتقال این داده‌ها به دیگران نیاز به داستان دارد. داده‌ها وجود دارند و زمانی ارزشمند هستند که داستان آن را بتوانیم روایت کنیم. مثلاً در بیان روایت استارت‌آپ اکسیژن با چالش‌ها مواجه می‌شویم و با آنها آشنا می‌شویم.

 فخیمی مراحل رشد و فراز و فرود برندها را پر از تصمیم‌گیری دانست و گفت: تصمیم‌گیری مبتنی بر داده است و کمال‌گرایی در این مسیر وجود دارد و ما برای هر تصمیم بارها معطل می‌مانیم. اما ارزش از کنش حاصل می‌شود. در ذیل برندی مانند اکسیژن برندها و ایده‌های بسیاری بیرون آمده است. این فرآیند را می‌توان بر اساس تئوری اطلاعات تشریح کرد. هر رفتاری اطلاعاتی را مخابره می‌کند. پس ساخت یک برند خلق ارزش‌ها و اطلاعاتی است که از رفتارهای مبتنی بر تصمیمات داده‌محوری استخراج شده است.

وی داستان‌سرایی را برای بیان و روایت ایده‌ها زمانی موفق دانست که از اطلاعات مبتنی بر داده بهره بگیرد و افزود: هوش مصنوعی انسان‌محور زمانی توسعه راهبری دارد که مثلث انسان، تکنولوژی و اخلاقیات را در نظر بگیرد و به این ترتیب، انسان و شغل‌ها از بین نمی‌رود. رویکردهای قانونی درباره هوش مصنوعی نیز در حال تکمیل و توسعه است و اخلاق و انسانیت باید باقی بماند و دنبال معنا باشیم تا دچار پوچ‌گرایی نشویم و برای آن ما باید داستان خلق کنیم.

اکرم خدابنده نیز در ادامه این دورهمی درباره تجربه‌زیسته خود به عنوان یک ورزشکار صحبت و بیان کرد: از کودکی سودای رفتن به دانشگاه‌های بزرگ را داشتم و خانواده من ورزشی نبودند و اهداف ما در راستای تحصیلات بود. همه من را برای تحصیل تشویق می‌کردند. تصویرسازی ذهنی من را به اینجا رسانده است و فکر می‌کنم هر آنچه با تمام وجود بخواهیم و برای آن تلاش کنیم آن را به دست خواهیم آورد.

کاپیتان اسبق تیم ملی کاراته بانوان زندگی ورزشی شخصی خود را روایت و بیان کرد: سرسختی دنیای پر نوری برای من ساخت. شرایطی برای پیشرفت من وجود نداشت و برای فهم این دشواری نباید امروز من را ببینید و باید گذشته را ببینید. 12 سال در اردوی تیم ملی بودم و اجازه بیرون آمدن نداشتم و نتوانستم ادامه تحصیل بدهم و انصراف دادم اما وقتی درس می‌خواندم بسیار موفق بودم. تا 17 سالگی پیشینه ورزشی نداشتم و بعد از کنکور ورزش را شروع کردم تا بعد از تابستان دوباره درس بخوانم اما وقتی وارد باشگاه شدم با اولین تمرین‌های تکواندو من را به کلاس تخصصی راه دادند و به تدریج به دلیل روحیه جنگجویی به تکواندو علاقه‌مند شدم.

خدابنده با اشاره به اهمیت و تأثیر مربی در روند زندگی ورزشی خود گفت: جمله‌های مربی از من انسان دیگری ساخت و هر چه قدر آسیب دیدم اما تحمل کردم و با نیت خودم باشگاهی ساختم و می‌دانم باشگاه به دلیل احساس پشت آن موفق خواهد شد. امیدوارم بتوانم از ورزشکاران باشگاه قهرمان‌هایی را به تیم ملی بفرستم. مسیری را طی کرده‌ام و در آن اخلاق را کنار نگذاشته‌ام و معتقدم هر چیز که در جستن آنی آن هستی و من تلاش می‌کنم اخلاق را در نظر داشته باشم و از غرور و تکبر دور باشم.

وی در پایان با اشاره به آموزش مداوم خاطر نشان کرد: هنوز در حال یادگیری هستم و معتقدم تلاش در هر گوشه‌ای از دنیا با استمرار موفق خواهد بود. آدم‌ها در دنیا این استمرار را کنار می‌گذارند. همه نشدن‌ها حاصل نخواستن و تنبلی و حرکت نکردن است. این نشدن‌ها حاصل نداشتن استمرار است. حرکت معجزه می‌کند. مسئولیت مربی‌گری را یک سال است که بر عهده گرفته‌ام اما این رسالت را بر خودم می‌دانم که در این راستا حرکت کنم. تنها کلمه‌ای که در جهان معجزه می‌کند همین حرکت فارغ از هر ایده و دین و مذهب و نژادی است.    

شهاب شهیدی در پایان این دورهمی درباره داده سخن گفت و تشریح کرد: داده‌محوری واژه‌ای است که مفهوم اصلی آن فراموش شده است. در دهه اخیر در فضای کسب و کار واژه داده‌محوری بسیار استفاده می‌شود و با وجود تعاریف مختلف آن می‌توان گفت زمانی داده‌محور هستیم که داده‌ای را که مبتنی بر آن می‌توانیم پاسخ پرسش و مسئله را بدهیم در اختیار داریم.

وی با اشاره به داستان‌های زندگی افراد اظهار کرد: وقتی این اطلاعات را نقد می‌کنید و آن داستان را در جامعه به شکل الگویی استخراج کنید می‌فهمید حقیقت ابعاد دیگری هم دارد. داده‌محوری در هر مرحله مشکلاتی را دارد؛ وقتی می‌خواهید درباره امری قضاوت کنید اگر به پرسش‌های خاصی پاسخ دهید داده‌محور عمل کرده‌اید و اگر تجربه‌محور بوده‌اید و خردگرایانه عمل نمی‌کنید بیشتر می‌توانید داده‌محور باشید زیرا از استدلال قیاسی بهره برده‌اید.

بنیان‌گذار جامعه مدیران محصول با بیان اهمیت فرضیه و پرسش برای آغاز تحلیل داده تأکید کرد: برای اثبات فرضیه به داده نیاز داریم و باید اساساً پرسش و فرضیه درست مطرح شده باشد. در این مرحله نحوه جمع‌آوری داده مهم می‌شود. بخش عمده هزینه‌ها برای جمع‌آوری داده صرف می‌شود. باید این داده دقیق، بدون خطا و جانبداری باشد و نیاز داریم بدانیم چه میزان داده برای پاسخ نیاز داریم. باید مراقب خطای شناختی هم‌بستگی و علی نیز باشیم زیرا مغز عادت دارد هر دو متغیر متعاقب را هم‌بسته و علی تصور کند. هر چه قدر هم که مبتنی بر داده عمل کنیم باید برای برداشت و شهود و تجربه محقق جایگاهی قائل باشیم و این جایگاه از نگاه ابداکتیو ناشی می‌شود.

وی روش‌های استقرایی و ابداکتیو مبتنی بر داده و تئوری را در بیان داستان‌ها با هم مقایسه کرد و گفت: نمی‌توانیم عینک تئوری را از چشم‌هایمان برداریم زیرا داده به تنهایی معنای خاصی ندارد. در دانشگاه بر اساس یک تئوری یا بر اساس الگوی داده‌ها عمل می‌کنیم و با هوش مصنوعی در استخراج الگو از داده بسیار توانمند شده‌ایم. وقتی یک بانک اطلاعاتی داریم اما پرسشی نداریم بودن اطلاعات کارکردی ندارد. گام مهم در موفقیت پرسش مناسب برای بانک اطلاعات است. علاوه بر تئوری، بانک داده، منبع بعدی مشاهده فردی است. البته هم شانس منبع دیگر کشف است و با وجود هوش مصنوعی امکان کشف بر اساس شانس بیشتر شده است. تضاد داده‌ها و تفکر انتقادی راه خوبی برای داده‌محور بودن است. به علاوه، کشف شباهت فرایندها با طبیعت نیز می‌تواند راه دیگر داده‌محوری باشد. پرسش‌ها و فرضیه‌های بهتر نشان‌دهنده فکر و دانش فرد است.      

این دورهمی علمی به همت جامعه هوش مصنوعی در ورزش و استارتاپ اکتین مستقر در پژوهشکده همگرا با محوریت اهمیت داده و استفاده از رخدادهای داده‌محور برای مدیریت سازمان‌ها و اماکن ورزشی و کلینیک‌های پزشکی ورزشی و باشگاه‌های ورزشی برگزار شد.